Translation meaning & definition of the word "renounce" into Turkish language

verb

1. Give up, such as power, as of monarchs and emperors, or duties and obligations

• "The king abdicated when he married a divorcee"

synonym:
• abdicate
,
• renounce

1. Hükümdarlar ve imparatorlar gibi iktidardan veya görev ve yükümlülüklerden vazgeçin

• "Kral boşanmış biriyle evlendiğinde tahttan çekildi"

eşanlamlı:
• feragat etmek

2. Leave (a job, post, or position) voluntarily

• "She vacated the position when she got pregnant"

• "The chairman resigned when he was found to have misappropriated funds"

synonym:
• vacate
,
• resign
,
• renounce
,
• give up

2. Gönüllü olarak ayrılın (bir iş, posta veya pozisyon)

• "Hamile kaldığında pozisyonu boşalttı"

• "Başkan, fonları kötüye kullandığı tespit edildiğinde istifa etti"

eşanlamlı:
• terketmek
,
• istifa etmek
,
• feragat etmek
,
• pes etmek

3. Turn away from

• Give up

• "I am foreswearing women forever"

synonym:
• foreswear
,
• renounce
,
• quit
,
• relinquish

3. Geri çevirmek

• Pes etmek

• "Kadınları sonsuza dek öngörüyorum"

eşanlamlı:
• sezmek
,
• feragat etmek
,
• vazgeçmek
,
• bırakmak

4. Cast off

• "She renounced her husband"

• "The parents repudiated their son"

synonym:
• disown
,
• renounce
,
• repudiate

4. Atmak

• "Kocasından vazgeçti"

• "Aileler oğullarını reddettiler"

eşanlamlı:
• yadsımak
,
• feragat etmek
,
• reddetmek