Translation meaning & definition of the word "conjugation" into Turkish language
Türk diline "konjugasyon" kelimesinin çeviri anlamı ve tanımı
English⟶Turkish
Conjugation
[Birleşme]/kɑnʤəgeʃən/
noun
1. The state of being joined together
- synonym:
- junction ,
- conjunction ,
- conjugation ,
- colligation
1. Bir araya gelme durumu
- eşanlamlı:
- kavşak ,
- konjonksiyon ,
- birleşme ,
- sınıflandırma
2. The inflection of verbs
- synonym:
- conjugation
2. Fiillerin bükülmesi
- eşanlamlı:
- birleşme
3. The complete set of inflected forms of a verb
- synonym:
- conjugation
3. Bir fiilin bükülmüş formlarının tam kümesi
- eşanlamlı:
- birleşme
4. A class of verbs having the same inflectional forms
- synonym:
- conjugation
4. Aynı bükülme biçimlerine sahip bir fiil sınıfı
- eşanlamlı:
- birleşme
5. The act of pairing a male and female for reproductive purposes
- "The casual couplings of adolescents"
- "The mating of some species occurs only in the spring"
- synonym:
- coupling ,
- mating ,
- pairing ,
- conjugation ,
- union ,
- sexual union
5. Bir erkek ve dişiyi üreme amacıyla eşleştirme eylemi
- "Ergenlerin gündelik bağlantıları"
- "Bazı türlerin çiftleşmesi sadece ilkbaharda gerçekleşir"
- eşanlamlı:
- bağlama ,
- çiftleşme ,
- birleşme ,
- birlik ,
- cinsel birleşme
6. The act of making or becoming a single unit
- "The union of opposing factions"
- "He looked forward to the unification of his family for the holidays"
- synonym:
- union ,
- unification ,
- uniting ,
- conjugation ,
- jointure
6. Tek bir birim yapma veya olma eylemi
- "Karşıt hiziplerin birliği"
- "Tatiller için ailesinin birleşmesini dört gözle bekledi"
- eşanlamlı:
- birlik ,
- birleşme ,
- birleştiren