Translation meaning & definition of the word "bail" into Turkish language

noun

1. (criminal law) money that must be forfeited by the bondsman if an accused person fails to appear in court for trial

• "The judge set bail at $10,000"

• "A $10,000 bond was furnished by an alderman"

synonym:
• bail
,
• bail bond
,
• bond

1. (ceza hukuku) sanık bir kişinin yargılanmak üzere mahkemeye çıkmaması durumunda tahvil sahibi tarafından kaybedilmesi gereken para

• "Hakim kefaletini $10.000 olarak belirledi"

• "Bir $10.000 bağ bir alman tarafından döşendi"

eşanlamlı:
• teminat
,
• kefalet bonosu
,
• bağlamak

2. The legal system that allows an accused person to be temporarily released from custody (usually on condition that a sum of money guarantees their appearance at trial)

• "He is out on bail"

synonym:
• bail

2. Suçlanan bir kişinin gözaltından geçici olarak serbest bırakılmasına izin veren yasal sistem (genellikle bir miktar paranın duruşmada görünmesini garanti etmesi şartıyla)

• "Kefaletle serbest kaldı"

eşanlamlı:
• teminat

verb

1. Release after a security has been paid

synonym:
• bail

1. Bir güvenlik ödendikten sonra serbest bırakılması

eşanlamlı:
• teminat

2. Deliver something in trust to somebody for a special purpose and for a limited period

synonym:
• bail

2. Özel bir amaç için ve sınırlı bir süre için birisine güvenerek bir şeyler sunun

eşanlamlı:
• teminat

3. Secure the release of (someone) by providing security

synonym:
• bail

3. Güvenlik sağlayarak (birinin) serbest bırakılmasını sağlayın

eşanlamlı:
• teminat

4. Empty (a vessel) by bailing

synonym:
• bail

4. Boş (bir gemi) bailing tarafından

eşanlamlı:
• teminat

5. Remove (water) from a vessel with a container

synonym:
• bail

5. Bir konteyner ile bir gemiden (su) çıkarın

eşanlamlı:
• teminat

Examples of using

Tom is arranging bail.

Tom kefalet düzenliyor.

Tom jumped bail.

Tom kefaletle bırakılmışken kaçtı.