Examples of using
The stranger invited me to a nearby café.
คนแปลกหน้าเชิญฉันไปที่คาเฟ่ใกล้เคียง.
Tom is a perfect stranger to me.
ทอมเป็นคนแปลกหน้าที่สมบูรณ์แบบสําหรับฉัน.
I was a stranger.
ฉันเป็นคนแปลกหน้า.
He is a stranger to fear.
เขาเป็นคนแปลกหน้าที่จะกลัว.
The stranger challenged Tom to a streetfight.
คนแปลกหน้าท้าทายทอมให้ต่อสู้บนท้องถนน.
Tom is a stranger in this town.
ทอมเป็นคนแปลกหน้าในเมืองนี้.
Tom is a stranger here.
ทอมเป็นคนแปลกหน้าที่นี่.
My friend is a great guy but he is so shy. You can't imagine how difficult it is for him to start a conversation with a stranger.
เพื่อนของฉันเป็นคนที่ยอดเยี่ยม แต่เขาอายมาก. คุณไม่สามารถจินตนาการได้ว่ามันยากแค่ไหนสําหรับเขาที่จะเริ่มการสนทนากับคนแปลกหน้า.
The person who opened the door and came in was an utter stranger.
คนที่เปิดประตูและเข้ามาเป็นคนแปลกหน้าที่สุด.
She is no stranger to me.
เธอไม่ใช่คนแปลกหน้าสําหรับฉัน.
A stranger came up and asked me the way to the hospital.
มีคนแปลกหน้าขึ้นมาและถามฉันถึงทางไปโรงพยาบาล.
I'm a stranger here myself.
ฉันเป็นคนแปลกหน้าที่นี่ด้วยตัวเอง.
He is an utter stranger to me.
เขาเป็นคนแปลกหน้าที่สุดสําหรับฉัน.
I saw a stranger steal into his house.
ฉันเห็นคนแปลกหน้าขโมยเข้าไปในบ้านของเขา.
I am a stranger here.
ฉันเป็นคนแปลกหน้าที่นี่.
A stranger asked the girl whether her father was at home or at his office.
คนแปลกหน้าถามเด็กผู้หญิงว่าพ่อของเธออยู่ที่บ้านหรือที่ทํางานของเขา.
I'm a stranger here.
ฉันเป็นคนแปลกหน้าที่นี่.
Sorry, I'm a stranger here.
ขออภัยฉันเป็นคนแปลกหน้าที่นี่.
She is no stranger to me.
เธอไม่ใช่คนแปลกหน้าสําหรับฉัน.
I'm a stranger here.
ฉันเป็นคนแปลกหน้าที่นี่.
