When an English speaker realises that a foreign person they are speaking to doesn't understand one of their sentences, they repeat it, the same way, but louder, as though the person were deaf. At no point does it come to their mind that their vocabulary might be complicated or that their expression might most probably be ambiguous to a foreigner and that they could reword it in a simpler way. The result is that not only the person still doesn't understand, but gets irritated at being considered deaf.
เมื่อผู้พูดภาษาอังกฤษตระหนักว่าชาวต่างชาติที่พวกเขาพูดด้วยไม่เข้าใจประโยคใดประโยคหนึ่งของพวกเขาพวกเขาก็พูดซ้ําในลักษณะเดียวกันแต่ดังกว่าราวกับว่าบุคคลนั้นหูหนวก. พวกเขาไม่เคยคิดเลยว่าคําศัพท์ของพวกเขาอาจซับซ้อนหรือการแสดงออกของพวกเขาอาจจะคลุมเครือสําหรับชาวต่างชาติและพวกเขาสามารถเรียบเรียงคําใหม่ด้วยวิธีที่ง่ายกว่า. ผลที่ได้คือไม่เพียงแต่บุคคลนั้นยังไม่เข้าใจแต่ยังหงุดหงิดเมื่อถูกมองว่าหูหนวกอีกด้วย.
> 