Translation meaning & definition of the word "strangle" into Polish language

verb

1. Kill by squeezing the throat of so as to cut off the air

• "He tried to strangle his opponent"

• "A man in boston has been strangling several dozen prostitutes"

synonym:
• strangle
,
• strangulate
,
• throttle

1. Zabij, ściskając gardło, aby odciąć powietrze

• "„próbował udusić przeciwnika"

• "„mężczyzna w bostonie dusił kilkadziesiąt prostytutek"

synonim:
• dusić
,
• udusić
,
• przepustnica

2. Conceal or hide

• "Smother a yawn"

• "Muffle one's anger"

• "Strangle a yawn"

synonym:
• smother
,
• stifle
,
• strangle
,
• muffle
,
• repress

2. Ukryj lub ukryj

• "„uduś ziewnięcie"

• "„tłum gniew"

• "„uduś ziewnięcie"

synonim:
• dusić
,
• stłumić
,
• tłumić

3. Die from strangulation

synonym:
• strangle

3. Umrzeć od uduszenia

synonim:
• dusić

4. Prevent the progress or free movement of

• "He was hampered in his efforts by the bad weather"

• "The imperialist nation wanted to strangle the free trade between the two small countries"

synonym:
• hamper
,
• halter
,
• cramp
,
• strangle

4. Zapobiegaj postępowi lub swobodnemu przepływowi

• "„zła pogoda utrudniała mu wysiłki"

• "„naród imperialistyczny chciał zdusić wolny handel między dwoma małymi krajami"

synonim:
• utrudniać
,
• kantar
,
• skurcze
,
• dusić

5. Constrict (someone's) throat and keep from breathing

synonym:
• choke
,
• strangle

5. Zwęż (czyjeś) gardło i nie oddychaj

synonim:
• dusić się
,
• dusić

6. Struggle for breath

• Have insufficient oxygen intake

• "He swallowed a fishbone and gagged"

synonym:
• gag
,
• choke
,
• strangle
,
• suffocate

6. Walka o oddech

• Mają niewystarczające spożycie tlenu

• "„połknął rybią kość i zakneblował"

synonim:
• knebel
,
• dusić się
,
• dusić