Translation meaning & definition of the word "repudiate" into Polish language

verb

1. Cast off

• "She renounced her husband"

• "The parents repudiated their son"

synonym:
• disown
,
• renounce
,
• repudiate

1. Wyrzucić

• "„wyrzekła się męża"

• "„rodzice odrzucili syna"

synonim:
• wypierać się
,
• wyrzeknij się
,
• odrzucić

2. Refuse to acknowledge, ratify, or recognize as valid

• "The woman repudiated the divorce settlement"

synonym:
• repudiate

2. Odmów uznania, ratyfikacji lub uznania za ważne

• "„kobieta odrzuciła ugodę rozwodową"

synonim:
• odrzucić

3. Refuse to recognize or pay

• "Repudiate a debt"

synonym:
• repudiate

3. Odmówić uznania lub zapłaty

• "„odrzuć dług"

synonim:
• odrzucić

4. Reject as untrue, unfounded, or unjust

• "She repudiated the accusations"

synonym:
• repudiate

4. Odrzuć jako nieprawdziwe, bezpodstawne lub niesprawiedliwe

• "„odrzuciła oskarżenia"

synonim:
• odrzucić