Translation meaning & definition of the word "indicative" into Polish language
Znaczenie tłumaczenia & definicja słowa "indykatywny" na język polski
English⟶Polish
Indicative
[Orientacyjny]/ɪndɪkətɪv/
noun
1. A mood (grammatically unmarked) that represents the act or state as an objective fact
- synonym:
- indicative mood ,
- indicative ,
- declarative mood ,
- declarative ,
- common mood ,
- fact mood
1. Nastrój (nieoznaczony gramatycznie), który przedstawia czyn lub stan jako obiektywny fakt
- synonim:
- orientacyjny nastrój ,
- orientacyjny ,
- deklaratywny nastrój ,
- deklaratywny ,
- wspólny nastrój ,
- nastrój faktu
adjective
1. Relating to the mood of verbs that is used simple in declarative statements
- "Indicative mood"
- synonym:
- indicative ,
- declarative
1. Odnoszący się do nastroju czasowników, który jest używany prosto w wypowiedziach deklaratywnych
- "„orientacyjny nastrój"
- synonim:
- orientacyjny ,
- deklaratywny
2. (usually followed by `of') pointing out or revealing clearly
- "Actions indicative of fear"
- synonym:
- indicative ,
- indicatory ,
- revelatory ,
- significative ,
- suggestive
2. (zazwyczaj następuje `of') wskazując lub ujawniając wyraźnie
- "„działania wskazujące na strach"
- synonim:
- orientacyjny ,
- oskarżający ,
- objawieniowy ,
- znaczący ,
- sugestywny
Examples of using
A high forehead is indicative of great mental power.
Wysokie czoło znamionuje znaczną inteligencję.