Translation meaning & definition of the word "conjunction" into Polish language
Znaczenie tłumaczenia & definicja słowa "spójnik" na język polski
Conjunction
[Połączenie]noun
1. The temporal property of two things happening at the same time
- "The interval determining the coincidence gate is adjustable"
- synonym:
- concurrence ,
- coincidence ,
- conjunction ,
- co-occurrence
1. Właściwość czasowa dwóch rzeczy dziejących się jednocześnie
- "„przedział określający bramkę zbieżności jest regulowany"
- synonim:
- zgodność ,
- zbieg okoliczności ,
- połączenie ,
- współwystępowanie
2. The state of being joined together
- synonym:
- junction ,
- conjunction ,
- conjugation ,
- colligation
2. Stan połączenia
- synonim:
- węzeł ,
- połączenie ,
- koniugacja ,
- koligacja
3. An uninflected function word that serves to conjoin words or phrases or clauses or sentences
- synonym:
- conjunction ,
- conjunctive ,
- connective ,
- continuative
3. Nieodmienione słowo funkcyjne, które służy do łączenia słów lub wyrażeń, zdań lub zdań
- synonim:
- połączenie ,
- łączący ,
- łączny ,
- ciągły
4. The grammatical relation between linguistic units (words or phrases or clauses) that are connected by a conjunction
- synonym:
- conjunction
4. Relacja gramatyczna między jednostkami językowymi (słowami, wyrażeniami lub zdaniami) połączonymi koniunkcją
- synonim:
- połączenie
5. (astronomy) apparent meeting or passing of two or more celestial bodies in the same degree of the zodiac
- synonym:
- conjunction ,
- alignment
5. (astronomia) pozorne spotkanie lub przejście dwóch lub więcej ciał niebieskich w tym samym stopniu zodiaku
- synonim:
- połączenie ,
- wyrównanie
6. Something that joins or connects
- synonym:
- junction ,
- conjunction
6. Coś, co łączy się lub łączy
- synonim:
- węzeł ,
- połączenie