Translation meaning & definition of the word "conjugation" into Polish language
Znaczenie tłumaczenia & definicja słowa "koniugacja" na język polski
English⟶Polish
Conjugation
[Koniugacja]/kɑnʤəgeʃən/
noun
1. The state of being joined together
- synonym:
- junction ,
- conjunction ,
- conjugation ,
- colligation
1. Stan połączenia
- synonim:
- węzeł ,
- połączenie ,
- koniugacja ,
- koligacja
2. The inflection of verbs
- synonym:
- conjugation
2. Odmiana czasowników
- synonim:
- koniugacja
3. The complete set of inflected forms of a verb
- synonym:
- conjugation
3. Kompletny zestaw form fleksyjnych czasownika
- synonim:
- koniugacja
4. A class of verbs having the same inflectional forms
- synonym:
- conjugation
4. Klasa czasowników mających te same formy fleksyjne
- synonim:
- koniugacja
5. The act of pairing a male and female for reproductive purposes
- "The casual couplings of adolescents"
- "The mating of some species occurs only in the spring"
- synonym:
- coupling ,
- mating ,
- pairing ,
- conjugation ,
- union ,
- sexual union
5. Akt parowania samca i samicy w celach reprodukcyjnych
- "„przypadkowe sprzężenia młodzieży"
- "„do krycia niektórych gatunków dochodzi dopiero wiosną"
- synonim:
- sprzęgło ,
- krycie ,
- parowanie ,
- koniugacja ,
- związek ,
- związek seksualny
6. The act of making or becoming a single unit
- "The union of opposing factions"
- "He looked forward to the unification of his family for the holidays"
- synonym:
- union ,
- unification ,
- uniting ,
- conjugation ,
- jointure
6. Akt tworzenia lub stawania się pojedynczą jednostką
- "„związek przeciwstawnych frakcji"
- "„nie mógł się doczekać zjednoczenia swojej rodziny na święta"
- synonim:
- związek ,
- zjednoczenie ,
- jednoczenie ,
- koniugacja ,
- wspólne