Translation meaning & definition of the word "trill" into Dutch language

noun

1. A note that alternates rapidly with another note a semitone above it

synonym:
• trill
,
• shake

1. Een noot die snel afwisselt met een andere noot een halve toon erboven

synoniem:
• trilling
,
• schudden

2. The articulation of a consonant (especially the consonant `r') with a rapid flutter of the tongue against the palate or uvula

• "He pronounced his r's with a distinct trill"

synonym:
• trill

2. De articulatie van een medeklinker ( vooral de medeklinker `r ') met een snelle fladder van de tong tegen het gehemelte of de huig

• "Hij sprak zijn r's uit met een duidelijke triller"

synoniem:
• trilling

verb

1. Pronounce with a trill, of the phoneme `r'

• "Some speakers trill their r's"

synonym:
• trill

1. Uitspreken met een trilling, van de foneem `r'

• "Sommige luidsprekers trillen hun r's"

synoniem:
• trilling

2. Sing or play with trills, alternating with the half note above or below

synonym:
• warble
,
• trill
,
• quaver

2. Zingen of spelen met trillingen, afgewisseld met de halve noot boven of onder

synoniem:
• warble
,
• trilling
,
• quaver