Translation meaning & definition of the word "superstitious" into Dutch language

adjective

1. Showing ignorance of the laws of nature and faith in magic or chance

• "Finally realized that the horror he felt was superstitious in origin"

synonym:
• superstitious

1. Onwetendheid tonen over de natuurwetten en geloof in magie of toeval

• "Realiseerde zich eindelijk dat de horror die hij voelde bijgelovig van oorsprong was"

synoniem:
• bijgelovig

Examples of using

She was superstitious, as the people of that period usually were.

Ze was bijgelovig, zoals de mensen uit die periode gewoonlijk waren.