Translation meaning & definition of the word "scuffle" into Dutch language
Vertaling betekenis & definitie van het woord "scuffle" in de Nederlandse taal
English⟶Dutch
Scuffle
[Schudden]/skəfəl/
noun
1. Disorderly fighting
- synonym:
- hassle ,
- scuffle ,
- tussle ,
- dogfight ,
- rough-and-tumble
1. Wanordelijk vechten
- synoniem:
- gedoe ,
- schuifelen ,
- worstelen ,
- luchtgevecht ,
- ruw en tuimelend
2. A hoe that is used by pushing rather than pulling
- synonym:
- scuffle ,
- scuffle hoe ,
- Dutch hoe
2. Een schoffel dat wordt gebruikt door te duwen in plaats van te trekken
- synoniem:
- schuifelen ,
- schuifel schoffel ,
- Nederlandse schoffel
3. An unceremonious and disorganized struggle
- synonym:
- scramble ,
- scuffle
3. Een onverbiddelijke en ongeorganiseerde strijd
- synoniem:
- klauteren ,
- schuifelen
verb
1. Walk by dragging one's feet
- "He shuffled out of the room"
- "We heard his feet shuffling down the hall"
- synonym:
- shuffle ,
- scuffle ,
- shamble
1. Loop door je voeten te slepen
- "Hij schuifelde de kamer uit"
- "We hoorden zijn voeten door de gang schuifelen"
- synoniem:
- schuifelen ,
- knoeiend
2. Fight or struggle in a confused way at close quarters
- "The drunken men started to scuffle"
- synonym:
- scuffle ,
- tussle
2. Vechten of worstelen op een verwarde manier van dichtbij
- "De dronken mannen begonnen te schuifelen"
- synoniem:
- schuifelen ,
- worstelen