Translation meaning & definition of the word "repudiate" into Dutch language

verb

1. Cast off

• "She renounced her husband"

• "The parents repudiated their son"

synonym:
• disown
,
• renounce
,
• repudiate

1. Afgeworpen

• "Ze deed afstand van haar man"

• "De ouders hebben hun zoon afgewezen"

synoniem:
• afwijzen
,
• afstand doen

2. Refuse to acknowledge, ratify, or recognize as valid

• "The woman repudiated the divorce settlement"

synonym:
• repudiate

2. Weigeren te erkennen, te ratificeren of te erkennen als geldig

• "De vrouw verwierp de echtscheidingsregeling"

synoniem:
• afwijzen

3. Refuse to recognize or pay

• "Repudiate a debt"

synonym:
• repudiate

3. Weigeren te erkennen of te betalen

• "Een schuld afwijzen"

synoniem:
• afwijzen

4. Reject as untrue, unfounded, or unjust

• "She repudiated the accusations"

synonym:
• repudiate

4. Afwijzen als onwaar, ongegrond of onrechtvaardig

• "Ze verwierp de beschuldigingen"

synoniem:
• afwijzen