Translation meaning & definition of the word "renounce" into Dutch language

verb

1. Give up, such as power, as of monarchs and emperors, or duties and obligations

• "The king abdicated when he married a divorcee"

synonym:
• abdicate
,
• renounce

1. Opgeven, zoals macht, als van vorsten en keizers, of plichten en verplichtingen

• "De koning trad af toen hij met een gescheiden vrouw trouwde"

synoniem:
• aftreden
,
• afstand doen

2. Leave (a job, post, or position) voluntarily

• "She vacated the position when she got pregnant"

• "The chairman resigned when he was found to have misappropriated funds"

synonym:
• vacate
,
• resign
,
• renounce
,
• give up

2. Vrijwillig ( een baan, post of functie ) verlaten

• "Ze verliet de functie toen ze zwanger werd"

• "De voorzitter nam ontslag toen bleek dat hij geld had verduisterd"

synoniem:
• verlaten
,
• ontslag
,
• afstand doen
,
• opgeven

3. Turn away from

• Give up

• "I am foreswearing women forever"

synonym:
• foreswear
,
• renounce
,
• quit
,
• relinquish

3. Afwenden van

• Opgeven

• "Ik voor altijd vrouwen aan het voordragen"

synoniem:
• voorkleding
,
• afstand doen
,
• stoppen

4. Cast off

• "She renounced her husband"

• "The parents repudiated their son"

synonym:
• disown
,
• renounce
,
• repudiate

4. Afgeworpen

• "Ze deed afstand van haar man"

• "De ouders hebben hun zoon afgewezen"

synoniem:
• afwijzen
,
• afstand doen

Examples of using

Everybody knows the line “The boy was firm on the interrogation”, but nowadays many people don’t know the continuation: it is a verse about a boy that died, having refused to renounce the membership of Komsomol.

Iedereen kent de regel “ De jongen was standvastig in het verhoor ”, maar tegenwoordig kennen veel mensen het vervolg niet: het is een vers over een jongen die stierf, geweigerd het lidmaatschap van Komsomol op te geven.