Translation meaning & definition of the word "refute" into Dutch language
Vertaling betekenis & definitie van het woord "weerleggen" in de Nederlandse taal
English⟶Dutch
Refute
[weerleggen]/rɪfjut/
verb
1. Overthrow by argument, evidence, or proof
- "The speaker refuted his opponent's arguments"
- synonym:
- refute ,
- rebut
1. Omvergeworpen door argument, bewijs of bewijs
- "De spreker weerlegde de argumenten van zijn tegenstander"
- synoniem:
- weerleggen
2. Prove to be false or incorrect
- synonym:
- refute ,
- rebut ,
- controvert
2. Blijken vals of onjuist te zijn
- synoniem:
- weerleggen ,
- controleren
Examples of using
The ideologist of nuclear devastation Bertran Rassel promises to refute (once again) materialsm with his newest ideas about the language structure.
De ideoloog van nucleaire verwoesting Bertran Rassel belooft ( opnieuw te weerleggen ) materialsm met zijn nieuwste ideeën over de taalstructuur.
The scientific truth of evolution is so overwhelmingly established, that it is virtually impossible to refute.
De wetenschappelijke waarheid van evolutie is zo overweldigend vastgesteld dat het vrijwel onmogelijk is om te weerleggen.