Translation meaning & definition of the word "necklace" into Dutch language

noun

1. Jewelry consisting of a cord or chain (often bearing gems) worn about the neck as an ornament (especially by women)

synonym:
• necklace

1. Sieraden bestaande uit een koord of ketting ( vaak dragende edelstenen ) rond de nek gedragen als ornament ( vooral door vrouwen )

synoniem:
• ketting

Examples of using

The clasp on this necklace is broken.

De sluiting van deze ketting is gebroken.

This necklace is a family heirloom.

Deze ketting is een familiestuk.

I like your necklace.

Ik hou van je ketting.

She tried to persuade him to buy her a pearl necklace.

Ze probeerde hem over te halen om een parelketting voor haar te kopen.

I gave my sister a pearl necklace on her birthday.

Op haar verjaardag gaf ik mijn zus een parelketting.

This is the same necklace as that I lost yesterday.

Dit is dezelfde ketting als die ik gisteren verloor.