Translation meaning & definition of the word "indicative" into Dutch language
Vertaling betekenis & definitie van het woord "indicatief" in de Nederlandse taal
English⟶Dutch
Indicative
[Indicatief]/ɪndɪkətɪv/
noun
1. A mood (grammatically unmarked) that represents the act or state as an objective fact
- synonym:
- indicative mood ,
- indicative ,
- declarative mood ,
- declarative ,
- common mood ,
- fact mood
1. Een stemming ( grammaticaal ongemarkeerd ) die de handeling of staat vertegenwoordigt als een objectief feit
- synoniem:
- indicatieve stemming ,
- indicatief ,
- declaratieve stemming ,
- declaratief ,
- gemeenschappelijke stemming ,
- feit stemming
adjective
1. Relating to the mood of verbs that is used simple in declarative statements
- "Indicative mood"
- synonym:
- indicative ,
- declarative
1. Met betrekking tot de stemming van werkwoorden die eenvoudig wordt gebruikt in declaratieve verklaringen
- "Indicatieve stemming"
- synoniem:
- indicatief ,
- declaratief
2. (usually followed by `of') pointing out or revealing clearly
- "Actions indicative of fear"
- synonym:
- indicative ,
- indicatory ,
- revelatory ,
- significative ,
- suggestive
2. ( meestal gevolgd door `of ') die duidelijk aangeeft of onthult
- "Acties die wijzen op angst"
- synoniem:
- indicatief ,
- onthullend ,
- significant ,
- suggestief