Translation meaning & definition of the word "duel" into Dutch language

noun

1. A prearranged fight with deadly weapons by two people (accompanied by seconds) in order to settle a quarrel over a point of honor

synonym:
• duel
,
• affaire d'honneur

1. Een vooraf afgesproken gevecht met dodelijke wapens door twee mensen ( vergezeld van seconden ) om een ruzie over een erepunt te regelen

synoniem:
• duel
,
• affaire d'honneur

2. Any struggle between two skillful opponents (individuals or groups)

synonym:
• duel

2. Elke strijd tussen twee bekwame tegenstanders ( individuen of groepen )

synoniem:
• duel

verb

1. Fight a duel, as over one's honor or a woman

• "In the 19th century, men often dueled over small matters"

synonym:
• duel

1. Vecht een duel, zoals over iemands eer of een vrouw

• "In de 19e eeuw duelleerden mannen vaak over kleine zaken"

synoniem:
• duel

Examples of using

There was a time when Christopher Columbus challenged another explorer to a duel. The latter, an underhanded chap, did not take ten steps - as dictated by the rules - but two, then turned around to shoot. Unfortunately for him, Columbus hadn't taken any steps at all.

Er was een tijd dat Christopher Columbus een andere ontdekkingsreiziger uitdaagde voor een duel. De laatste, een achterbakse kerel, nam geen tien stappen - zoals voorgeschreven door de regels - maar twee, en draaide zich vervolgens om om te schieten. Helaas voor hem had Columbus helemaal geen stappen ondernomen.