Translation meaning & definition of the word "disobedient" into Dutch language
Vertaling betekenis & definitie van het woord "ongehoorzaam" in de Nederlandse taal
English⟶Dutch
Disobedient
[Ongehoorzaam]/dɪsəbidiənt/
adjective
1. Not obeying or complying with commands of those in authority
- "Disobedient children"
- synonym:
- disobedient
1. Het niet gehoorzamen of naleven van bevelen van gezagsdragers
- "Ongehoorzame kinderen"
- synoniem:
- ongehoorzaam
2. Unwilling to submit to authority
- "Unruly teenagers"
- synonym:
- disobedient ,
- unruly
2. Niet bereid zich aan de autoriteit te onderwerpen
- "Onhandelbare tieners"
- synoniem:
- ongehoorzaam ,
- weerbarstig
Examples of using
Children are inclined to be disobedient.
Kinderen zijn ongehoorzaam.