Translation meaning & definition of the word "dislocation" into Dutch language

noun

1. An event that results in a displacement or discontinuity

synonym:
• dislocation
,
• disruption

1. Een gebeurtenis die resulteert in een verplaatsing of discontinuïteit

synoniem:
• ontwrichting
,
• verstoring

2. The act of disrupting an established order so it fails to continue

• "The social dislocations resulting from government policies"

• "His warning came after the breakdown of talks in london"

synonym:
• dislocation
,
• breakdown

2. De handeling van het verstoren van een gevestigde orde, zodat deze niet doorgaat

• "De sociale ontwrichtingen als gevolg van overheidsbeleid"

• "Zijn waarschuwing kwam na het uiteenvallen van de gesprekken in londen"

synoniem:
• ontwrichting
,
• uitsplitsing

3. A displacement of a part (especially a bone) from its normal position (as in the shoulder or the vertebral column)

synonym:
• dislocation

3. Een verplaatsing van een deel ( speciaal een bot ) vanaf de normale positie ( zoals in de schouder of de wervelkolom )

synoniem:
• ontwrichting