Translation meaning & definition of the word "culminate" into Dutch language

verb

1. End, especially to reach a final or climactic stage

• "The meeting culminated in a tearful embrace"

synonym:
• culminate
,
• climax

1. Einde, vooral om een laatste of climaxfase te bereiken

• "De bijeenkomst culmineerde in een betraande omhelzing"

synoniem:
• culmineren
,
• climax

2. Bring to a head or to the highest point

• "Seurat culminated pointillism"

synonym:
• culminate

2. Naar een hoofd of naar het hoogste punt brengen

• "Seurat culmineerde pointillisme"

synoniem:
• culmineren

3. Reach the highest or most decisive point

synonym:
• culminate

3. Bereik het hoogste of meest beslissende punt

synoniem:
• culmineren

4. Reach the highest altitude or the meridian, of a celestial body

synonym:
• culminate

4. Bereik de hoogste hoogte of de meridiaan, van een hemellichaam

synoniem:
• culmineren

5. Rise to, or form, a summit

• "The helmet culminated in a crest"

synonym:
• culminate

5. Stijgen naar of vormen van een top

• "De helm culmineerde in een kuif"

synoniem:
• culmineren