When an English speaker realises that a foreign person they are speaking to doesn't understand one of their sentences, they repeat it, the same way, but louder, as though the person were deaf. At no point does it come to their mind that their vocabulary might be complicated or that their expression might most probably be ambiguous to a foreigner and that they could reword it in a simpler way. The result is that not only the person still doesn't understand, but gets irritated at being considered deaf.
Wanneer een Engelsspreker beseft dat een buitenlandse persoon met wie hij spreekt een van zijn zinnen niet begrijpt, herhaalt hij deze op dezelfde manier, maar luider, alsof de persoon doof is. Op geen enkel moment komt het bij hen op dat hun woordenschat ingewikkeld zou kunnen zijn of dat de uitdrukking ervan hoogstwaarschijnlijk dubbelzinnig zou kunnen zijn voor een buitenlander en dat ze het op een eenvoudiger manier zouden kunnen herformuleren. Het resultaat is dat niet alleen de persoon het nog steeds niet begrijpt, maar ook geïrriteerd raakt omdat hij als doof wordt beschouwd.
One may add matres lectionis when the word could be ambiguous, but surely it is not obligatory.
Je kunt matres lectionis toevoegen als het woord dubbelzinnig zou kunnen zijn, maar het is zeker niet verplicht.
> 